پاسخ جمعیت علف‌های‌هرز و تداخل آنها به تاریخ کاشت و رقم عدس (Lens culinaris Med.) در شرایط دیم شهرستان خرم‌آباد

آزمایش ارزیابی تأثیر تاریخ کاشت و رقم زراعی عدس بر جمعیت علف‌های‌هرز و اثرات تداخلی آنها به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار طی سال زراعی 85-1384 در شرایط دیم در شهرستان خرم‌آباد اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل تاریخ کاشت (پاییزه، زمستانه و بهاره)، ارقام عدس (گچساران، فیلیپ و توده محلی لرستان) و رقابت علف‌های‌هرز (کنترل و تداخل علف‌های‌هرز) بود. میانگین فراوانی گونه‌های علف‌هرز برای کشت پاییزه به‌ترتیب 8/77 درصد و 7/345 درصد بیشتر از کشت‌های زمستانه و بهاره بود. گونه‌های گلرنگ‌وحشی (Carthamus oxyacantha) و شیر پنیر (Galium tricornutum) در هر سه فصل کاشت بیشترین فراوانی نسبی و اهمیت نسبی را به‌خود اختصاص دادند. تأخیر در کاشت عدس به‌شدت سبب کاهش جمعیت علف‌های‌هرز شد، به‌طوری‌که میانگین تراکم علف‌های‌هرز برای کشت‌های زمستانه و بهاره به‌ترتیب فقط 5/40 و 3/4 درصد میانگین تراکم علف‌های‌هرز در کشت پاییزه بود. با این‌حال بین کشت‌های پاییزه و زمستانه از نظر تولید زیست‌توده علف‌های‌هرز تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. میانگین تولید زیست‌توده علف‌های‌هرز برای کشت بهاره کمتر از یک‌پنجم میانگین کشت‌های پاییزه و زمستانه بود. در کشت‌های پاییزه و زمستانه تداخل علف‌های‌هرز به‌ترتیب سبب کاهش 6/32 و 5/33 درصد عملکرد دانه عدس شد. درصد کاهش عملکرد ناشی از تداخل علف‌های‌هرز برای کشت بهاره (3/22 درصد) به‌طور معنی‌داری کمتر از کشت‌های پاییزه و زمستانه بود. تأثیر رقم عدس و اثرمتقابل آن با تاریخ کاشت بر صفات جمعیت علف‌هرز معنی‌‌دار نبود.